Lingo ng umaga
pagkatapos mag simba
niluto ang pagkain
iginayak ang lalagyan
kumot na aming upuan
kasama ang laptop na
saksi sa tawanan.
Isang pagkakataon
di kayang tumbasan
ng anumang pera sa bayan
ang dulot na kagalakan
ng aming kainan...
Sa ilalim ng puno
sa ibabaw ng damong berde
sa halamang bakod
sa mga taong naglalakad sa kalye
ang walang sawang nakatingin sa amin.
Kumain ng piritong manok
na binalutan ng harina
na nilagyan ng kaunting pampalasa...
may malamig na tubig...
at syempre may coke din.
Di namin namalayan ang oras
dahil sa malamig na hangin
kahit tirik ang araw ay di pansin
patuloy ang kwentuhan
sa nag daang kapalaran...
at montik pa ngang mag kaiyakan..
Nag umpisa kaming mangarap
sa aming hinaharap
magkaroon ng saring pamilya
at mga anak...
''''''' sa ilang saglit
bumuhos ang ulan
ganito naman ang panahon sa baguio
bigla-biglang umuulan...
kami ay nag apurang umalis..
nag sisiksin sa isang maliit na payong...
eksenang diko pinalampas...
kodak momentssss uli...
Nakisilong kami sa isang lugar (little flower convent)
na ubod ng tahimik
maging ang yapag ng aming paa ay madidinig
salamat din sa kapeng ibinigay
upang ang lamig ay maparam...
Pag tila ng ulan
kami ay nag paalam
at bumalik sa aming tirahan...
